ملیت ایغور از جمله ملیتهائی است که در آوازخوانی مهارت فوق العاده دارد . سرودهای محلی سنتی آنها اغلب در برگیرنده مضامین عاشقانه و نغمه های صمیمانه با حرارت و رایحه خوش زندگی است . جمعیت کنونی ملیت اویغور حدود 7 میلیون و 200هزار تن است که بطور کلی در منطقه خودمختار ایغور سینگ جاینگ واقع در شمال غربی چین زندگی می کنند . مساحت این منطقه بیش از یک میلیون و 600هزار کیلومتر مربع و از لحاظ مساحت از دیگر استانها و مناطق خود مختار بزرگتر است . ملیت ایغور زبان خاص خود را دارد . امروز ایغورها به هنگام نگارش از خط عربی استفاده می کنند . همچنین ملیت ایغور جزو 10 ملیت چین است که به دین اسلام اعتقاد دارند . در منطقه ملیت ایغور چه مردان و زنان ؛ چه پیران و کودکان همه دوست دارند کلاه نمدی به سر بگذارند. این نوع کلاه از جمله صنایع دستی این ملیت محسوب می شود . در کلاه های رنگارنگ نیز اشیای تزیینی مانند یشم ، مرمر ؛ مرجان و پرطاووس و غیره به چشم می خورد . دیگر آنکه بسیاری ایغورها علاقه دارند تیغها ی کوچک و ظریف را به کمرشان ببندند . این نوع تیغ در شهرستان " ینگ چی شا" واقع در جنوب منطقه سینگ جاینگ ساخته می شود و مردم آنرا تیغ ینگ جی شا" می نامند . این کار قدمتی چند صد ساله دارد . اما غذای ملیت اویغور که بسیار مشهور است بویژه نان ؛ پلو و کباب هزاران سال است که نان جزو غذای روزمره مردم ملیت ایغور به شمار می آید . پلوی که با گوشت گوسفند تازه ؛ هویچ ؛ برنج ، روغن نباتی و غیره پخته می شود ، غذائی مقوی است و چونکه مردم با دست آن را میل می کنند در زبان چینی غذای دستی گفته می شود . شایان ذکر است که امروزه کباب سینگ جاینگ با طعم مخصوص در بسیاری شهرهای بزرگ و متوسط چین متداول گردیده است . موضوع دیگری که در زندگی ملیت ایغور باید به آن اشاره کرد دو عید بسیار مهم است . یکی عید قربان و دیگری عید " ژوجی " . کلمه قربان از زبان عربی گرفته شده است . مسلمانان این منطقه بامداد روز عید قربان پس از استحمام و شستشوی بدن یکی پس از دیگری روانه مساجد می شوند و در آنجا به همراه امام جماعت به مداحی می پر دازند . سپس نماز عید قربان را به جا می آورند و در پایان در مراسم قربانی شرکت می نمایند . عید روزه در دیگر مناطق مسلمان نشین چین عید فطر خوانده می شود . " ژوجی " از کلمه فارسی روزه گرفته شده است.